Schrijf u in voor de dagelijkse nieuwsbrief met het nieuws van de gemeente Eijsden-Margraten

04-08-2021 om 09:00 door Harry van der Bruggen - Heemkundevereniging Tebannet

Hans Gerrit. Afbeelding: Tebannet Local History Association

In Banholt was het de gewoonte om woensdagmiddag na de Bronk-kermis veel te feesten. Vervolgens werd er een pop van stro gemaakt, die carnavalskleding droeg, met de hoge hoed op. Hans Gerrit, de patroonheilige van lege portemonnees. Aan het einde van het feest werd de pop verbrand, daarna waren de Bronkdagen definitief voorbij.

Eens tegen het einde van de negentiende eeuw hadden ze met Hans Gerrit gerommeld. Hij was toegesproken en toegezongen en er was geroosterd op zijn gezondheid. Er waren hem liters brandewijn aangeboden. Hij was op een kar gezet en van herberg naar herberg gereden - in die tijd had Banholt twintig herbergen op vijfhonderd inwoners. Wie op die kar wilde rijden, moest een fles cognac geven. De wagen, getrokken door de jeugd, was al een keer omgedraaid, sommigen waren zwaar gewond. Maar de jongeren konden niet stoppen.

Voor de wat oudere Gilleske B. was het gewoon te veel. Hij wilde zeker de verbranding van Hans Gerrit meemaken, maar ging ondertussen toch even thuis zitten. Hij had het geluk om pal naast het feestterrein te wonen. Zo kon hij de festiviteiten in de gaten houden.

Inmiddels was Hans Gerrit voor de rechter gedaagd. Sommige jongens waren verkleed als rechters, anderen als advocaten. Iemand had een boek en de klerk ook. De jury kon niet worden omgekocht. Hans Gerrit was verantwoordelijk voor de lege portemonnees, de lege flessen en vaten, de ondergaande zon en alle andere rampen. De rechters waren meedogenloos. Hans Gerrit moest worden verbrand. De stropop werd tegen de Gerlachusden gezet en de vlam ging erin.

Gilleske B. schrok ineens van geschreeuw en geschreeuw. Hij opende een half oog; hij zag vuurgloed tegen het plafond van zijn keuken en rook een brandlucht. Hij schoot omhoog, greep de emmer water die daar stond, rende naar buiten en leegde de emmer boven de vuurzee. Plots viel er een stilte - en hij keek in de verbaasde gezichten van tientallen feestgangers. "Nou wat?!" riep Gilleske. “Dit jaar hebben we Hans Gerrit niet verbrand. We hebben hem verdronken!”

Schrijf je nu in en lees al onze Plus-artikelen voor slechts 1,04 per week. Meer dan 110.000 tevreden lezers gingen u al voor.