De tomatenplanten bij mij thuis spelen te snel uit.De bladverwelking heeft het overgenomen.Ik bid dat de oogst zal doorgaan.Ik hou van een goede tomaat.Ook al werk ik met planten voor de kost, ik heb niet het gevoel dat mijn vader had met een tuin.Hij ploegde en zette de rijen.Ik liep achter de planter en schopte een beetje aarde over de bovenkant.Rijen van Kentucky Wonders.Paarse doperwten.Zilveren Koningin Maïs.Tomaten.Boter Bonen.okra.Squash.Komkommers.Meloen.Meloenen.Kilometerlange rijen voorouderlijk zaad verzameld, opgeslagen en keer op keer gebruikt."Voor wie planten we dit allemaal?"Ik zou vragen."Stel geen domme vragen."Hij zei."Die rij zou wat meer vuil bovenop kunnen gebruiken."Toen het zaad eenmaal in de grond zat en de planten door de korst braken, begon mijn werk.Ik woonde aan het einde van een schoffel het grootste deel van mijn zomermaanden thuis.Andere kinderen gingen zwemmen.Ik hakte maïs.Ik klaagde.Ik hakte bonen.Mijn fiets begon te roesten.Toch hakte ik koffiewiet, distel en morning glory.Ik was de laatste verdedigingslinie tegen de buitenlandse indringers.Ik bedacht wat ik dacht dat een geslaagde ontsnapping was.Mijn vrienden hadden me nodig om het tweede honk te spelen.Het spel kon niet plaatsvinden tenzij ik kwam opdagen.Hank Aaron zou daar zijn.Ik hak nog meer maïs.Het was geen straf.Het moest gewoon gedaan worden, en een 13-jarige jongen was gewoon de man om het voor elkaar te krijgen.De eerste echte eigen tuin was aan de achterkant van een stuk grond in de buurt van Cartersville, GA, op steenworpafstand van de Etowah-rivier.Ik heb het allemaal gedaan.Net zoals papa vroeger deed.Mijn vrouw dacht dat ik gek was geworden."Voor wie planten we dit allemaal?"zij vroeg.Ik ging niet door met het antwoord dat ik had gekregen.We waren met z'n tweeën en ik denk dat we dat jaar 300 oren van Silver Queen hebben getrokken.Misschien was ik gek.Dat was lang geleden.Mijn inspanningen op het gebied van tuinieren zijn aanzienlijk afgenomen.Bijna nul eigenlijk.Tien tomatenplanten.Dat is het.Het duurt ongeveer 10 minuten om er een schoffel omheen te werken.Ik glimlach als ik de Dixie Chicks hoor zingen: "Been a long time gone, No, I ain't hoed a row sinds ik weet niet wanneer"Een deel van mij schaamt zich dat ik mijn eigen bonen niet meer pluk.De Ghost of Gardens Past bezoekt me 's nachts.Een deel van mij, mijn duimen in het bijzonder, is blij dat ik geen erwten pellen en bonen snipper.Ik kweek tegenwoordig bomen in lange rijen en koop mijn erwten op de markt.Maar tomaten, die op de westkust worden gekweekt en hierheen verscheept als een doos knikkers!Nee meneer.Nee, dank u.Er is zoveel te vertellen over tomaten.De goeden kunnen de lamme laten lopen en de stomme laten spreken.De handelsbesprekingen met China zouden beter zijn dan een broodje tomaten op wit brood.Zelfs knorrige mensen glimlachen als ze een zak tomaten overhandigen.Ik neem een tas mee als ik sterf, voor het geval dat."Voor wie kweek je al dit spul?"De verloren zielen van de wereld die nog nooit een verse tros rijpe tomaat hebben gehad.Het is een gamechanger.Paul W. Chappell is een voormalige inwoner van Hampton.Abonneer je op zijn blog - Georgia Bred / Stories That Matter op https://georgiabred56.com/.Een boek met zijn columns is te koop op Amazon en op zijn website.Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.Verplichte velden zijn gemarkeerd *