Vanwege het coronavirus werken onze medewerkers thuis.

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Lichting 2022 Honderden kunstenaars studeerden weer af deze zomer. Wie springt eruit? Aflevering 2: Eva Bonnevits van kunstacademie St. Joost in Breda.

Sommige mensen zijn gewoon wild van binnen. Dat wilde moet er uit, al zijn er altijd ouders, buren en vriendjes die willen dat je normaal doet. Anders hoor je er niet bij. Daarover gaat de korte animatie Fuck it (Bucket) van Eva Bonnevits van de St. Joost in Breda. In vijf minuten schetst de film in enkele rake scènes hoe een pubermeisje besluit zich niet langer aan te passen.

„Fuck it gaat over hoe mensen zich de hele dag aanpassen aan verschillende situaties”, zegt Eva Bonnevits (21). „En over jezelf zijn. In de loop van de film moet het meisje zich steeds aanpassen en dat levert stress op waardoor haar emmertje overloopt.” Wat letterlijk in de film te zien is.

Het meisje, in zwarte lijnen getekend, rond kaal hoofd met een heel lange paardenstaart, staat aan het begin van de film vrolijk op en kleedt zich aan (oranjerood T-shirt in een grauw interieur). Op weg naar buiten komt ze haar moeder tegen. Die scène heeft iets engs, omdat je alleen hun langgerekte schaduwen ziet.

Moeder slaat toe en knoopt het haar van het meisje tot een keurige strik. Druppel in de emmer. Buiten haalt het meisje de strik er meteen uit en zegt met wapperende staart en uitgestoken tong heel hard prrrr! Op de fiets zingt ze luidkeels, tot een man met een hoed haar inhaalt. Zijn afkeurende blik is een nieuwe domper en een volgende druppel in de emmer.

Scène uit Fuck it

Toch zit er ook iets van schaamte in haar blik. Waarom? „Ze zag hem niet aankomen, ze dacht dat ze lekker alleen aan het zingen was. En dan ineens zo’n man die je moeilijk aankijkt. Tussen de 13 en 17 jaar probeer je dingen, maar altijd zitten er vragen in je hoofd: had ik dat wel zo moeten doen of zeggen? Op die leeftijd is alles nerveusmakend. Het meisje wil graag cool zijn én erbij horen.”

Aan het einde van de fietstocht ontmoet het meisje vrolijk haar twee vrienden (stokpoppetjes in saaie groene kleertjes met stipoogjes), maar die beginnen tegen elkaar te fluisteren. Opnieuw past ze zich aan en veranderen haar grote ogen in stipjes en haar benen in dunne streepjes, net als de andere twee. Maar als even later een populaire jongen langskomt en haar vriendjes samen met hem haar uitlachen omdat ze een verkeerde zonnebril heeft, dan breekt er iets.

Wat volgt is een soort nachtmerrie/psychose, wit getekend tegen een donkere achtergrond. Uit de overstromende emmer komt een golf waarin ze kopje ondergaat. Als ze snakkend naar adem omhoog zwemt, blijkt ze met een koord vast te zitten aan een zonnebril op de bodem. Ze trekt aan de zonnebril, maar bevrijdt zich pas door de strik om haar been te ontwarren.

„Ze verdrinkt in haar eigen emoties en moet ze zich daaruit zien te bevrijden”, zegt Bonnevits. „Het is dezelfde knoop als die haar moeder in haar haar legde, dus die heeft ze al eens eerder losgemaakt.”

Opvallend aan Fuck it is dat elke situatie in een andere animatiestijl is. De achtergronden zijn uitgesneden lino’s, ingescand en daarna digitaal ingekleurd. „Drie maanden werk voor 5 minuten film. Het was een lange zit maar heel leuk om te doen.” Na de zomer begint ze bij St. Joost in Den Bosch een master animatie.

Wat moet je deze week zien, horen of luisteren? Onze redacteuren recenseren en tippen

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt. U kunt ons ook anoniem een tip geven.