DAVY PRÖPPER schoot PSV dinsdagavond naar de achtste finales in de Champions League. Na negen jaar overwinteren de Eindhovenaren weer in het miljoenenbal. Mede door een nuchtere en introverte stilist uit Arnhem.
De grote tv-schermen in het Philips Stadion geven aan dat er 84 minuten en 53 seconden zijn verstreken als Pröpper (24) met wijd gespreide armen en gebalde vuisten schreeuwend richting een cornervlag sprint. Hij glijdt op zijn knieën over het natgeregende veld. Steven Bergwijn is de eerste teamgenoot die hem omhelst. CSKA Moskou-keeper Igor Akinfeev zit bij zijn doel, de bal ligt erin. Sergey Ignashevich worstelde met Luuk de Jong na een voorzet van Hector Moreno, waarna de bal voor de rechtervoet van Pröpper belandde. De bebaarde middenvelder uit Arnhem bedacht zich niet en raakte de bal buiten de zestien met zijn rechtervoet. 34 keer schoot de nummer zes van PSV dit seizoen in de Eredivisie en de Champions League van buiten de zestien op het doel. 34 keer geen doelpunt. Poging 35 viel binnen achter Akinfeev. Poging 35 blijkt voor PSV miljoenen euro's waard. Met z'n allen
Voor het eerst sinds 2007 gaat PSV naar de knock-outfase van de Champions League. Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter David Fernández Borbalán omhelzen doelpuntenmakers Pröpper en Luuk de Jong elkaar in de middencirkel. 34 duizend toeschouwers in Eindhoven applaudisseerden en zwaaien met vlaggen op het lied 'Het dondert en het bliksemt' van Guus Meeuwis. In het vak met CSKA-fans is het stil. De stadionlampen knipperen op de melodie. Op het veld springen de spelers op en neer. Pröpper staat na een ereronde bij een microfoon van Ziggo Sport. "Fantastisch toch? Dit kan niet mooier zo", zei de middenvelder met een brede glimlach op zijn gezicht. Een prachtige avond noemt hij het. "Ik had tot dit seizoen nog nooit Champions League meegemaakt. Nu heb ik gescoord en zijn we een ronde verder. Maar dit hebben we echt met zijn allen gedaan. Negen punten thuis, dat is knap." Bos en Bal
Een jaar geleden zaten we met Pröpper op een zonnige herfstmiddag op het trainingscomplex van Vitesse op Papendal. Hij sprak over zijn 'survivaltocht' in de voetbalwereld en over het advies dat Fred Rutten hem jaren geleden gaf: bezoek eens een sportpsycholoog. Dat bleek een goede zet. De introverte Arnhemmer leerde hoe hij beter met kritiek, druk en tegenslag om kan gaan. Eerder vraten dat deze onderdelen aan hem. "In de voetbalwereld zijn er veel mensen die heel veel praten, maar eigenlijk niets zeggen. Of juist veel onzin", zei Pröpper. Theo Bos was een uitzondering in de voetbalwereld, vond hij. En de 'bakken koffie' met voormalig Vitesse-perschef Ester Bal droegen volgens Pröpper ook veel bij aan zijn mentale ontwikkeling.
De oudste zoon van docent economie Peter Pröpper en moeder Ria, werkzaam als accountant, is naar eigen zeggen opener geworden. Maar extravert als zijn twee jongere bij De Graafschap voetballende broers Robin en Mike zal hij nooit worden. Dat heeft te maken met zijn karakter. Nieuwe Cocu
Davy Pröpper vertoont gelijkenissen met zijn huidige trainer Phillip Cocu. Rustig, nuchter en geen prater. Een denker met een verfijnde techniek. Ze zijn even lang (1.85 meter). Cocu brak als speler door bij Vitesse en groeide bij PSV uit van een stilist tot een leider. Iemand die het verschil maakte, ook op cruciale momenten in de Champions League. Net als Pröpper deed na 84 minuten en 53 seconden tegen CSKA Moskou (2-1). Linkspoot Cocu stond net als rechtspoot Pröpper op het veld in de spotlights, maar daarbuiten liever niet. De voetbalwereld naast en om het gras is niet altijd de wereld waarin de kilometervretende box-to-box-speler Pröpper zich helemaal thuis voelt. "Het is belangrijk om de 'gewone' wereld en die van het voetbal te kunnen scheiden. Ik weet dat ik daarvoor kan terugvallen op familie, mijn vriendin en vrienden. Of ik na mijn carrière in de voetbalwereld wil blijven? Ik denk niet dat ik ooit trainer word. Daarvoor heb je specifieke kwaliteiten en eigenschappen nodig. Maar misschien kom ik daar ooit op terug. Ik vind mode ook leuk. Misschien begin ik ooit een kledingwinkel in Arnhem. Of in Milaan of Parijs, haha." Domino's Pizza
Een uur na zijn doelpunt en glijpartij over het grasveld is Pröpper nog niet voorbij gekomen in mixed zone van het Philips Stadion. Luuk de Jong heeft zo'n beetje alle journalisten in de grote partytent gesproken. Ook Jorrit Hendrix, met twee nietjes op in zijn hoofdhuid vanwege een wond, en Jeroen Zoet hebben hun verhaal vanachter de stalen hekken meerdere keren verteld. Gaston Pereiro, Steven Bergwijn en Joshua Brenet meldden zich breeduit lachend voor geluidsrecorders en microfoons voor hun monden. Twee spelers van CSKA Moskou lopen langs met kartonnen Domino's Pizza-dozen in hun hand. Een medewerker van de Russische club bestelde 25 pizza's voor na de wedstrijd in de kleedkamer. De baseball cap dragende Pontus Wernbloom, al pratend met twee witgekleurde oortjes in, heeft geen pizzadoos. De Zweed kijkt op weg naar de uitgang naar de grond, maar stopt even voor een Nederlandse journalist die hij kent uit zijn tijd bij AZ. Wernboom zegt dat het leven in Moskou "shit" is. Zijn villa en salaris vergoeden veel, zegt hij. Tijd voor vragen van een Russische journalist heeft Wernbloom niet. CSKA moet naar Schiphol. Het is bijna middernacht als PSV-perschef Thijs Slegers vertelt dat Jeffrey Bruma en Davy Pröpper, net als CSKA-speler Alan Dzagoev bij de dopingcontrole een potje vol moeten plassen. Bij Bruma en Pröpper is dat vooralsnog niet gelukt, ondanks een paar biertjes. "Jeffrey loopt al op zijn handen", zegt Slegers met een brede lach op zijn gezicht. Tien minuten later meldt de perschef zich weer. Hij vertelt dat het geen zin meer heeft om te wachten. "Ze zijn inmiddels bijna dronken, maar het plassen wil niet lukken. Ik meld ze bij dezen af. Helaas jongens. Volgende keer beter." Die volgende Europese avond is mede dankzij Pröpper half februari.