Vul uw gebruikersnaam of e-mailadres in.

Terwijl #Shell kan wegrennen Kan nergens heen #aardbeving Terwijl het kabinet Shell wil steunen #dividendbelasting Laat ze in de steek #Groningen Nog hogere #gaswinning overwegen Het toffe land van #Rutte Maar mijn rijstrook breekt #wijzijngroninger

Friezen achtervolgen twee vreedzame demonstranten tegen Zwarte Piet

KOZP gaat in Breda demonstreren tegen racistische Grijze Piet

Pro-Peet Club nodigt extreemrechtse haatgroep uit op Sint-intocht Alkmaar

Veel gewone mensen berusten in het onvermijdelijke. Ze hoefden in het leven immers nooit als lege bankbiljetten bij te dragen.

Mochten Limburgse carnavalsactiviteiten al afgelast worden vanwege corona, dan komen de aankomsten van Sint Nicolaas zeker in gevaar. Toch heeft Kick Out Zwarte Piet (KOZP) goed gekeken hoe de bedienden van de heilige man dit jaar in Nederland gekleed zijn en vooral hoe hun kleur is. Roetvlekken worden getolereerd, zelfs make-up niet. Volgens de actiecommissie zijn Grijze Pieten, zoals ze in sommige gemeenten op straat zullen verschijnen, evenzeer racistisch. Volgens KOZP verwijzen ze naar slavernij. Daarom hebben de toelatingscommissies in Breda en Leeuwarden al een waarschuwing gekregen.

Den Haag van het Zuiden blijft voorlopig standvastig. De Pieten zijn grijs en activisten mogen daartegen demonstreren als ze daar de behoefte toe voelen. KOPD was succesvol in de Friese hoofdstad. De organisatoren trokken zich daar terug omdat ze vrezen de veiligheid niet te kunnen garanderen. Dat laatste is overdreven. DE KOZP-activisten gebruiken geen geweld. Dat krijgen ze hoogstens als ze zelf worden aangevallen door vertegenwoordigers van boos en racistisch Nederland.

Hoe dan ook, een onschuldige traditie waar ouders en kinderen al sinds mensenheugenis van genieten, is nu een twistpunt in een politiek conflict. Dat komt omdat Zwarte Piet en waar hij voor staat wordt beoordeeld naar Amerikaanse en niet naar Nederlandse maatstaven. Sinterklaas en Zwarte Piet vinden hun oorsprong in een heel ver verleden. Piet is de afstammeling van een koboldachtige vruchtbaarheidsgod. Zwarte Piet draagt ​​niet voor niets een tas en een hengel. Ze verwijzen ernaar. Als je echter met Amerikaanse ogen naar de inzending kijkt, zie je iets heel anders. Hij ziet overeenkomsten met blackface, een vorm van totaaltheater die iets minder dan twee eeuwen geleden ontstond in het zuiden van de Verenigde Staten. Blanke zangers, dansers en acteurs maakten hun gezicht zwart, verkleedden zich als clownesk en maakten vervolgens een racistische karikatuur. De stereotypen van de blackface zijn zowel onzedelijk als dom, maar ze kunnen dansen en zingen. Een bekend type was bijvoorbeeld Mr. Bones.

In het land van Uncle Sam zeggen ze graag: "Als het loopt als een eend en het praat als een eend, is het waarschijnlijk een eend." Dit is de doorslag voor de oppervlakkige waarnemers en de mensen die denken dat hun eigen manier om betekenis te geven aan vreemde verschijnselen alleen maar gelukzalig is. Ze zullen de belanghebbenden nooit vragen wat wordt bedoeld met een bepaalde folklore. Ze zijn er vast van overtuigd dat hun eigen interpretatie de enige juiste is. Het principe van waggelen en kwaken heeft de Verenigde Staten in noodlottige conflicten gebracht, zoals die in Irak en Vietnam, terwijl potentiële vrienden bittere vijanden zijn geworden.

Iedereen die Zwarte Piet afdoet als een vorm van blackface vertrekt vanuit het a priori idee dat iedereen die zijn gezicht zwart maakt dit doet om mensen met een Afrikaanse of Caribische achtergrond belachelijk te maken. Altijd en overal. Alsof het een obsessie is die het leven van verschillend gekleurde mensen domineert, vooral als ze blank zijn. Alsof ze niets anders te doen hebben dan manieren te zoeken om Afrikanen te kleineren.

Er is hier een merkwaardige parallel: de koloniale heersers van die tijd kwamen niet alleen om de grondstoffen en arbeid van de veroverde gebieden te exploiteren. Ze wilden ook brengen wat ze graag 'beschaving' noemden. In die context beoordeelden ze de cultuur en tradities van de inheemse volkeren naar hun eigen standpunten en vooral naar de voorschriften van de christelijke moraal. Ze vochten tegen de zogenaamde immoraliteit. Lokale genezers zoals kwakzalvers en tovenaars werden aan de kant geschoven. Mensen lachten om de manier waarop boeren, jagers en verzamelaars met het milieu omgingen. De strijd tegen Zwarte Piet lijkt op een koloniaal 'beschavingsoffensief' van weleer. Juist ook omdat men absoluut niet luistert naar wat de bewakers van de gedemoniseerde traditie zelf te zeggen hebben. Ze moeten zich laten beschaven en niets anders. Ze zouden het nieuwe evangelie dankbaar moeten omarmen en zelf hun oude traditie als een racistische praktijk moeten veroordelen. Daarnaast krijgen de missionarissen van de ideologie van 'Zwarte Piet is racisme' actieve steun van elites die de koloniale, in dit geval Amerikaanse kijk op het leven hebben overgenomen. Ze helpen het nieuwe taboe op het schilderen van het gezicht te installeren. Ze kunnen daarvoor soms zelfs de staatsmacht gebruiken. Vroeger heette het cultureel imperialisme.

Veel gewone mensen berusten in het onvermijdelijke. Ze hoefden in het leven immers nooit als lege bankbiljetten bij te dragen. Net als in de koloniale tijd zijn er echter ook mensen die de handschoen opnemen. Ze maken van Zwarte Piet hun mascotte. Extreemrechtse denkers en propagandisten van blanke suprematie annexeren de jeugdvriend. Zij maken van hem een ​​speerpunt in de strijd tegen een diverse samenleving. Zo ontstaat er een front in een rassenstrijd waarin zowel voor- als tegenstanders een geracialiseerde Zwarte Piet in scène zetten.

Dat is de oogst. Dat gaat gebeuren. Ondertussen sluipt de echte Zwarte Piet over de daken. Je ziet hem niet. Je hoort hem niet. Hij blijft zichzelf. Ondanks de charlatans die hem haten, ondanks de charlatans die hem misbruiken in hun boosaardige strijd tegen een kleurrijke samenleving. Ongetwijfeld kan hij uit het openbare leven worden verbannen, maar nooit uit de harten van de mensen die hem echt begrijpen vanuit hun eigen tradities.

Voor het overige ben ik van mening dat het subsidieschandaal niet uit de publieke belangstelling mag verdwijnen en de Groningse aardgasaffaire evenmin.

Luister naar The Memory Palace, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over actuele politiek en geschiedenis.

Nederland in de Tweede Wereldoorlog

Je moet inloggen om een ​​reactie te plaatsen.